దాంతో రేణుక బావి దగ్గరకు వచ్చి బావి గట్టు మీద చెయ్యి పెట్టి లోపలికి చూస్తూ, “రాము….రాము….నీకేం కాలేదుగా,” అని కంగారు పడుతూ అడుగుతున్నది.
కాని రాము ఇంకోవైపు కట్టిన గుమ్మం పాతది అవడంతో రాము బరువుకి ఆ గుమ్మం చిన్నగా కదిలి కింద పడటంతో తాడు కూడా ఊడిపోయింది.
దాంతో రాము ఒక్కసారిగా పట్టు తప్పి పోయి బావిలోకి జారుతున్నాడు.
బావి గట్టు మీద దగ్గరే ఉన్న రేణుక వెంటనే తేరుకుని తాడుని గట్టిగా పట్టుకున్నది.
రాము బావిలో పడిపోకుండా ఆగిపోయాడు….రేణుక చిన్నగా తాడు పట్టుకుని పైకి లాగుతున్నది.
రాము కూడా చిన్నగా అక్కడ ఉన్న రాళ్ళ సందుల్లో తన కాళ్ళను పెట్టి సపోర్ట్ తీసుకుని పైకి వస్తున్నాడు.
కొద్దిసేపటికి రాము చిన్నగా బావిలో నుండి పైకి వచ్చాడు.
రాము బయటకు రావడం చూసిన రేణుక వెంటనే తాడుని వదిలేసి రాముని చూసిన ఆనందంలో అతని దగ్గరకు పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి గట్టిగా కౌగిలించుకుని రాము మొహం మీద ఎక్కడ బడితే అక్కడ ముద్దులు పెడుతున్నది.
రేణుక ఆనందం చూసి రాము కూడా ఆమెను గట్టిగా వాటేసుకుని, “రేణు….రే….ణు…..కంట్రోల్….ఇక నువ్వు హ్యాపీగా ఉండొచ్చు. ఇక నీకు సుందర్ ప్రేతాత్మ అనే ప్రాబ్లం లేదు….ఇక వెళ్దాం పద,” అన్నాడు.
రేణుక రాము మొహం లోకి చూస్తూ, “ఇదంతా నీవల్లే రాము….నువ్వు లేకపోతే నేను ఏమయిఉండేదాన్నో తలుచుకుంటేనే భయమేస్తున్నది….నన్ను వదిలి వెళ్లకు రాము….I Love U రాము,” అంటూ మళ్ళీ వాటేసుకున్నది.
రాము ఆమె భుజం మీద ముద్దు పెడుతూ, “రేణూ….నేను ఎక్కడికి వెళ్తాను…కాలంలో నీకోసం వెనక్కు వచ్చిన వాడిని….మళ్ళీ నా కాలానికి ఎలా వెళ్తానో కూడా తెలియదు….కాని నాకు నీతో ఉండాలని ఉన్నది…” అంటూ తన చేతులతో రేణుక మొహాన్ని పట్టుకుని ఆమె పెదవుల మీద ముద్దు పెడుతూ నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతున్నాడు.
రేణుక కూడా రాముకి అడ్డు చెప్పకుండా తన చేతిని రాము తల వెనకవేసి జుట్టు లోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి నిమురుతూ ఆమె కూడా రాము పెదవులను నోట్లోకి తీసుకుని చప్పరిస్తున్నది.
అలా ఎంత సేపు ముద్దు పెట్టుకున్నారో వాళ్ళకే అర్ధం కాలేదు….కొద్దిసేపటి తరువాత వాళ్ళిద్దరూ అక్కడ నుండి బయలుదేరి ఇంతకు ముందు సూఫీ బాబాను కలవడానికి దర్గాకు వెళ్ళారు.
దర్గాకు వెళ్లగానే అక్కడ సూఫీబాబా వీళ్ళిద్దరినీ చూసి నవ్వుతూ అంతా బాగానే జరిగింది కదా అన్నట్టు నవ్వాడు.
రాము సూఫీ బాబాకు జరిగిందంతా చెప్పి, “బాబా….నాదో చిన్న డౌట్,” అని అడిగాడు.
“చెప్పు రాము….” అంటూ సూఫీ బాబా అడిగాడు.
“మీరు నేనున్న కాలంలోకి వచ్చి నన్ను రేణుక ఉన్న కాలంలోకి పంపించారు…ఇప్పుడు మళ్ళీ నేను నా కాలంలోకి ఎలా వెళ్ళాలి. మీరు పంపిస్తారా….ఎలా వెళ్లాలి,” అనడిగాడు రాము.
రాము మాటలు విన్న రేణుక వెంటనే రాము తల మీద కొట్టి, “ఇప్పుడే అంతా హ్యాపీగా అయిపోతే నువ్వు మళ్ళీ వెళ్ళిపోతానంటా వేంటీ….” అంటూ బాబా వైపు తిరిగి, “బాబా….రాముని ఇప్పుడే అతని కాలానికి పంపించొద్దు బాబా….నాకు రాముతో ఆనందంగా గడపాలని ఉన్నది….ప్లీజ్ బాబా….ఒక వేళ మీకు తెలిసినా చెప్పొద్దు,” అంటూ బ్రతిమలాడుతున్నట్టు అడిగింది.
రేణుక మాటలు విని సూఫీ బాబా చిన్నగా నవ్వుతూ ఆమె వైపు చూసి, “ఇంతకు ముందు చెప్పాకదా….ఆ బావిలో ఏదైనా, ఎవరైనా పడితే వాళ్ళు చేరాల్సిన చోటకు చేరుతారాని చెప్పాను కదా…..అసలు రాము ఆ బావిలో తాడు ఊడిపోయినప్పుడే అతను కూడా ఆ బావిలో పడి తన కాలానికి వెళ్ళిపోవాల్సింది…కాని అతను వెళ్ళిపోకుండా నువ్వే ఆపావు….అది రాము మీద నీకు ఉన్న ప్రేమ మాత్రమే అతను అతని కాలానికి వెళ్లకుండా ఆపింది…..ఆ దేవుడు ఇన్నేళ్ళు నీకు బాధను ఇచ్చినా….రాముని పంపించి నీకు ఆనందాన్ని ఇవ్వాలనుకున్నాడు…ఆయన ఏం చేసినా ఒక ప్రయోజనం ఉంటుంది….కాబట్టి ఇక రాము ఇప్పుడల్లా తన కాలానికి వెళ్లలేడు….సమయం వచ్చినప్పుడు నా ప్రమేయం లేకుండానే రాము అతని కాలానికి వెళ్ళిపోతాడు….అప్పటి వరకు మీరిద్దరూ హాయిగా పెళ్ళి చేసుకుని సంతోషంగా ఉండండి,” అన్నాడు.
బాబా మాటలు వినగానే రేణుక చాలా చాలా ఆనందపడిపోయింది.
అంతలో రాముకి ఇంకో విషయం గుర్తుకు వచ్చి బాబాను అడగాలా వద్దా అని సంశయిస్తున్నాడు.
రాము వైపు చూసిన బాబా అతని సంశయాన్ని చూసి, “ఇంకా ఏమైనా అడగాలనుకుంటున్నావా,” అనడిగాడు.
ఆ మాట వినగానే రాము అవునన్నట్టు తల ఊపాడు.
“మరి అడక్కుండా….అలోచిస్తున్నావెందుకు….అడుగు,” అన్నాడు బాబా.
“నాకు మొదటి నుండి అర్ధం కాని విషయం ఏంటంటే….మోహిని ఎవరో నాకు తెలిసింది….కాని ఈ మోహిని ఆత్మ సుందర్ కి ఎందుకు హెల్ప్ చేస్తున్నది….వాళ్ళిద్దరికీ ఎలా కుదిరింది,” అనడిగాడు రాము.
దానికి బాబా నవ్వుతూ, “ఈ విషయం నువ్వు ఈ కాలానికి రాకముందే అడుగుతావనుకున్నాను….ఇప్పటికి అడిగావు,” అన్నాడు.
“ఇందులో పెద్ద రహస్యం ఏమీ లేదు రాము….మోహిని రాజుల కాలం నాటి ఆత్మ….తరువాత తరాల వారు ఈ సమస్య మోహిని వల్ల వస్తుందని గమనించి ఒక దైవ భక్తుడి సహాయంతో ఆ మోహినిని బంధించి ఒక చోట పాతిపెట్టారు…. సాధారణంగా ఒక మనిషి పిలిస్తే ఎలా మనకు వినిపిస్తుందో….ఒక ప్రేతాత్మ కేకలు ఇంకో ప్రేతాత్మకు వినిపిస్తాయి… దాంతో సుందర్ చనిపోయిన తరువాత గాల్లో తిరుగుతుండగా ఈ మోహిని అరుపులు వినిపించడంతో….సుందర్ ఒక మనిషిని ఆవహించి మోహినిని బంధవిముక్తి కలిగించాడు….దాంతో మొహిని సుందర్ కి హెల్ప్ చేసి అతన్ని ఇంకా శక్తి వంతుడుని చేసింది….తరువాత నీ చేతుల్లో అంతమైపోయింది…మనసులో ఇంకా ఏమైనా సందేహాలు ఉన్నాయా,” అనడిగాడు బాబా.
“బాబా…నేను ఇక నా కాలానికి వెళ్లలేనా….మా అమ్మా, నాన్నా…..ఎలా….” అంటున్న రాముకి మాట్లాడటానికి మాటలు రావడం లేదు.
రాము పడుతున్న బాధ చూసి బాబా అతని దగ్గరకు వచ్చి చిన్నగా భుజం మీద తడుతూ, “బాధ పడకు రాము….నువ్వు నీ కాలానికి తప్పకుండా వెళ్తావు….కాని అది ఎప్పుడు, ఎలా అనేది కాలమే నిర్ణయిస్తుంది….నువ్వు ఈ కాలంలోకి వస్తావని నువ్వు అనుకోలేదు కదా….అలాగే నువ్వు టైం వచ్చినప్పుడు నీ కాలానికి వెళ్ళి అందరినీ కలుస్తావు….అప్పటి దాకా రేణుకను పెళ్ళి చేసుకుని సంతోషంగా ఉండు,” అన్నాడు.
దాంతో రాము సరె అన్నట్టు తల ఊపాడు.
రేణుక రాము దగ్గరకు వచ్చి అతని చేతిని గట్టిగా పట్టుకుని భుజం మీద తల పెట్టి హాయిగా కళ్ళు మూసుకున్నది.
ఇప్పుడు రేణుక మొహంలో భయం కాని, ఆందోళన కాని లేవు….ఆమె మొహం చాలా ప్రశాంతంగా, సంతోషంగా ఉన్నది.
రాము తనకు తోడుగా ఉన్నాడన్న ధ్యైర్యం రేణుక మొహంలో కనిపిస్తున్నది.
రాము రేణుక వైపు చూసి ఆమె నుదురు మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
దాంతో రేణుక కళ్ళు తెరిచి రాము వైపు చూసి నవ్వింది.
“ఇక ఇంటికి వెళ్దామా,” అన్నాడు రాము.
రేణుక సరె అన్నట్టు తల ఊపింది…..ఇద్దరూ కలిసి సూఫీ బాబా కాళ్లకు ప్రణామం చేసి అతని ఆశీస్సులు అందుకుని అక్కడ నుండి బయలుదేరబోయారు.
కానీ సూఫీ బాబా, “రాము….ఒక్క విషయం….” అంటూ వాళ్లను ఆపాడు.
దాంతో వాళ్ళిద్దరూ వెనక్కు తిరిగి సూఫీ బాబా వైపు ఏంటి అన్నట్టు చూసారు.
సూఫీ బాబా చిన్నగా నవ్వుతూ రాము దగ్గరకు వచ్చి, “మీ ఇద్దరికీ ఇంతలా సహాయం చేసిన ఆమెను తీసుకెళ్లకుండా వెళ్తున్నారేంటి,” అన్నాడు.
వాళ్ళిద్దరూ తన వైపు అయోమయంగా చూడటం చూసి సూఫీ బాబా చిన్నగా నవ్వుతూ పక్కనే ఉన్న గది వైపు చూపించాడు.
రాము, రేణుక ఇద్దరూ ఆయన చూపించిన వైపు చూసి ఒక్కసారిగా వాళ్ళిద్దరికీ ఆశ్చర్యంతో, ఆనందంతో నోట మాట రాక సంతోషంగా అలాగే చూస్తున్నారు.
అక్కడ సునీత నిల్చుని ఉన్నది….సునీత ని చూడగానే రేణుక ఆనందంగా సునీత దగ్గరకు వెళ్ళి వాటేసుకున్నది.
కాని రాముకి ఆమె ఎలా బ్రతికిందో అర్ధం కాక అలాగే బాబా వైపు చూస్తున్నాడు.
రాము చూపుల్లోని భావాన్ని అర్ధం చేసుకున్న సూఫీ బాబా, “నీ సందేహం కరెక్టే రాము….సుందర్ ప్రేతాత్మ సునీత ని ఆవహించింనప్పుడు ఆమె మీద దాడి చేస్తే మిమ్మల్ని మీరు రక్షించుకోవడానికి ఆమెని కొమ్మతో పొడిచారు….కాని లోపల సుందర్ ప్రేతాత్మ ఉండటంతో దాని శక్తి వలన సునీత కి ఏమీ కాలేదు….ఎప్పుడైతే నువ్వు ఆమె కాలుని దర్గాలో పెట్టేలా చేసావో అప్పుడు సునీత లో సుందర్ ప్రేతాత్మ ఉండటంతో దైవ శక్తి వలన కొద్దిదూరంలో ఎగిరిపడింది…. సుందర్ ప్రేతాత్మ సునీత శరీరం విడిచి వెళ్ళిపోయింది….సునీత అక్కడే సృహ తప్పి పడిపోవడంతో నేను వెళ్ళి ఆమెను దర్గా లోపలికి తీసుకువచ్చి బాగుపడేలా చేసాను,” అన్నాడు.
దాంతో రాము కూడా ఆనందంగా సునీత దగ్గరకు వెళ్లాడు.
రాము తమ దగ్గరకు రావడం చూసి రేణుక, సునీత ఇద్దరూ దూరంగా జరిగారు.
సునీత రాము దగ్గరకు వచ్చి, “చాలా థాంక్స్ రాము….ఇంతకు ముందు నువ్వు కాలంలో వెనక్కు వచ్చానని చెబుతుంటే ఏదో పిచ్చిపిచ్చిగా మాట్లాడుతున్నావనుకున్నాను….కాని ఇప్పుడు జరిగిందంతా చూస్తే నువ్వు లేకపోతే మేమంతా ఎప్పుడో చనిపోయే వాళ్లం….రేణుకని చాలా రిస్క్ తీసుకుని కాపాడావు,” అన్నది.
రేణుక కూడా రాము దగ్గరకు వచ్చి నిల్చుని, “ఇక అంతా హ్యాపీనే కదా….వెళ్దామా,” అన్నది.
“వెళ్దాం…..ఇంటికి వెళ్ళిన తరువాత మీ అమ్మానాన్నకు తొందరగా రమ్మని చెప్పి….మీ ఇద్దరికీ పెళ్ళి చేస్తే సరిపోతుంది,” అంటూ సునీత నవ్వుతున్నది.
సునీత మాట విని రేణుక సిగ్గుతో రాము వెనక్కు వెళ్లింది.
తరువాత వాళ్ళ ముగ్గురూ సూఫీ బాబా దగ్గర నుండి బయలుదేరారు.
అలా ఇద్దరూ హాయిగా మాట్లాడుకుంటూ….ఆడుకుంటూ….పరిగెత్తుకుంటూ పెద్దగా నవ్వుకుంటూ ఆనందంగా అడవిలో నుండి మెయిన్ రోడ్ మీదకు వచ్చారు.
అక్కడ రోడ్డు పక్కగా ఇంతకు ముందు ఆపిన వాళ్ళ కారులో కూర్చున్నారు.
రాము డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చుంటే…రేణుక రాము పక్కనే కూర్చున్నది.
కాని సునీత రాముతో, “రాము….నేను డ్రైవింగ్ చేస్తాను….” అన్నది.
రాము : మీరా….ఎందుకు సునీత గారు….నేను డ్రైవింగ్ చేస్తాను….మీరు ప్రశాంతంగా రెస్ట్ తీసుకోండి….
దాంతో రాము ఇక కాదనలేక డ్రైవింగ్ సీట్ లోనుండి లేచి వెనక సీట్లో కూర్చున్నాడు.
రేణుక కూడా వెనక్కు వెళ్ళి కూర్చోబోయి సునీత వైపు చూసి వెళ్లనా అన్నట్టు ఆగిపోయింది.
అది చూసి సునీత నవ్వుతూ, “నీ మొగుడి దగ్గరకు వెళ్ళడానికి నా పర్మిషన్ ఎందుకు….వెళ్ళు,” అన్నది.
దాంతో రేణుక ఆనందంగా, “చాలా థాంక్స్ సునీత….నువ్వు ఎంత మంచిదానివో,” అంటూ వెనక సీట్లో రాము పక్కనే కూర్చుని బుగ్గ మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టి భుజం మీద తల పెట్టి పడుకున్నది.
సునీత వెనక్కు తిరిగి వాళ్ళిద్దరి వైపు చూసి, “కాని పెళ్ళి అయ్యేంతవరకు మొన్న తొందరపడ్డట్టు తొందరపడకండి….సరెనా,” అన్నది.
సునీత అలా అనగానే రాము, రేణుక ఇద్దరూ సిగ్గుతో తల దించుకున్నారు.
సునీత వాళ్ళిద్దరి వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వి కారు స్టార్ట్ చేసి వాళ్ళ ఒబరాయ్ విల్లా వైపు పోనిచ్చింది.
అలా వాళ్ళు సాయంత్రానికి ఒబెరాయ్ విల్లాకు చెరుకున్నారు.
సునీత కారు దిగి డ్రైవర్ ని పిలిచి సూట్ కేస్ లు లోపల పెట్టమని రేణుక వైపు తిరిగి, “రేణుక….నేను కొద్దిసేపు రెస్ట్ తీసుకుంటాను,” అని డ్రైవర్ రాగానే అతని వైపు చూసి, “రేణుక వాళ్ళ నాన్నకు తొందరగా తిరిగి రమ్మని టెలిగ్రామ్ ఇవ్వు,” అని లోపలికి వెళ్ళింది.
దాంతో డ్రైవర్ సరె అని తల ఊపి పోస్టాఫీస్ కి వెళ్ళిపోయాడు.
రేణుక కారు దిగి లోపలికి వెళ్తూ రాము ఇంకా కారు దిగకపోవడంతో వెనక్కు తిరిగి అతని వైపు చూస్తూ…
రేణుక : ఏంటి రాము….లోపలికి రా….
రాము : లోపలికా….ఎందుకు….
రేణుక రాము దగ్గరకు వచ్చి అతని పక్కనే కూర్చుంటూ….
రేణుక : మరి ఎక్కడకు వెళ్తావు….మళ్ళీ హోటల్ లో ఉంటావా….
రాము : అంతే కదా….మరి పెళ్ళి అవకుండా నేను నీతో ఒంటరిగా ఒకే ఇంట్లో ఉండొచ్చా….
అంతలో డ్రైవర్ వచ్చి కారులో ఉన్న సూట్ కేస్ లు తీసుకుని లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.
రేణుక : అంత పద్దతులు ఆలోచించేవాడివి….మరి పెళ్ళికి ముందే శోభనం జరిగిపోయింది కదా….
రాము : ఏదో బలహీనమైన క్షణంలో జరిగిపోయింది….అయినా ఇంత అందంగా ఉండి….నాలాంటి బలహీనమైన వాడిని రెచ్చగొడితే ఎలా అనుకున్నావు….
రేణుక : నేను అంత అందంగా ఏమీ ఉండను…..నువ్వు ఊరకే పొగడకు….
రాము : నువ్వు అందంగా ఉండవా….ఎవరు చెప్పారు…ఇంత అందంగా ఉన్నావు కాబట్టే ఆ సుందర్ గాడు చచ్చినా వదలకుండా నిన్ను పట్టుకున్నాడు…..
అంటూ రేణుక రాముని వాటేసుకున్నది.
రాము కూడా రేణుకని వాటేసుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
రేణుక : సరె….పద ఇంట్లోకి వెళ్దాం….
రాము : లేదు రేణూ….నేను హోటల్ కి వెళ్తాను….
రేణుక : ఏం అక్కర్లేదు….నువ్వు ఇక్కడే ఉండు….ఇంత పెద్ద విల్లాలో నువ్వు ఎక్కడైనా ఉండొచ్చు….అయినా నేనే నీదాన్ని అయినప్పుడు….నాకు చెందినవి అన్నీ నీవే కదా….ఈ విల్లా కూడా నీదే….నీ విల్లాలో నువ్వు ఉండటానికి అభ్యంతరం ఏంటి….
రాము : అయినా సరె….మళ్ళి నువ్వు నా శీలాన్ని దోచుకుంటే….
రాము అంత అమాయకంగా మొహం పెట్టి నటిస్తూ అడిగేసరికి రేణుక ఒక్కసారిగా నవ్వింది.
రేణుక అలా నవ్వడం చూసి….రాము కూడా సంతోషంతో ఆమె మొహం మీద చేత్తో నిమురుతూ….వేలితో ఆమె పెదవుల మీద రాస్తూ….
రాము : నువ్వు చాలా రోజుల తరువాత అందంగా నవ్వావు రేణూ….
రేణుక : ఇదంతా నీ వల్లే రాము…..
రాము : నేను నీతో ఉన్నంత వరకు నీకు ఏ కష్టం రాకుండా చూసుకునే బాధ్యత నాది….
రేణుక : సరె….ఇక పద లోపలికి వెళ్దాం….
కాని రాము కారు దిగకపోయే సరికి రేణుక తన మొహంలో లేని కోపాన్ని చూపిస్తూ…
రేణుక : పెళ్ళాం చెప్పింది మొగుడు వినాలి…..పద లోపలికి….
అంటూ రాము చెయ్యి పట్టుకుని రేణుక విల్లా లోపలికి తీసుకొచ్చింది.
ఇద్దరూ కలిసి లోపలికి రాగానే హాల్లోకి వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నారు.
డ్రైవర్ వచ్చి రేణుక వైపు చూసి, “మేడమ్….టెలిగ్రామ్ ఇచ్చాను….ట్రంకాల్ కూడా బుక్ చేసాను….ఫోన్ వస్తుంది,” అని అన్నాడు.
“సరె….మేం వెళ్ళిన తరువాత వంటకు ఎవరినైనా పెట్టావా….” అనడిగింది రేణుక.
“ఎవరూ కుదరలేదు మేడమ్….మీరు రావడంతో పోస్టాఫీస్ కి ట్రంకాల్ బుక్ చేసి మా ఇంటికి వెళ్ళి మా ఆవిడని వంట చేయడానికి పిలిచాను మేడమ్….కొద్దిసేపట్లో వచ్చేస్తుంది….వంట అవగానే మిమ్మల్ని పిలుస్తాను….మీరు ఫ్రెష్ అవండి,” అన్నాడు డ్రైవర్.
“సరె…నేను నా రూమ్ లోకి వెళ్తాను….నా రూమ్ పక్కనే గది ఉన్నది కదా….అందులో రాము లగేజీ సర్దేయ్…” అన్నది రేణుక.
“మేడమ్….ఆ గది….ఎవరైనా ముఖ్యమైన వారికి మాత్రమే కదా ఇచ్చేది,” అన్నాడు డ్రైవర్.
దాంతో డ్రైవర్ కూడా సంతోషంగా రాము వైపు చూసి అతనికి విష్ చేస్తూ రేణుక చెప్పిన గదికి తీసుకెళ్లాడు.
రేణుక రాము వైపు చూసి, “ఏదైనా అవసరం అయితే నన్ను పిలువు,” అంటూ రూమ్ లోకి వెళ్తూ డ్రైవర్ వైపు చూసి, “మన టైలర్ ని రేపు రమ్మన్నానని చెప్పు….రాముకి డ్రస్ లు కుట్టించాలి….ఇక ఆయనకు ఏం అవసరమో దగ్గరుండి నువ్వే చూసుకో….ఏదైనా కంప్లయింట్ వచ్చిందంటే ఊరుకోను,” అన్నది.
డ్రైవర్ అలాగే అన్నట్టు నవ్వుతూ తల ఊపి రాముని గదిలోకి తీసుకెళ్ళి చూపించి బయటకు వచ్చాడు.
అప్పటి దాకా రెస్ట్ లేకుండా సునీత, రాము, రేణుక బాగా స్ట్రగుల్ అయ్యే సరికి ముగ్గురూ కలిసి భోజనం చేసి అంతే పడుకుని నిద్ర పోయారు.
తరువాత రోజు పొద్దున్నే తనను ఎవరో తట్టి లేపుతుండటంతో రాము బద్దకంగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు.
రేణుక అప్పటికే నిద్ర లేచి ప్రెష్ అయ్యి తనని నిద్ర లేపుతుండటంతో రాము వెంటనే రేణుకను మీదకు లాక్కుని ముద్దు పెట్టుకుంటున్నాడు.
అలా రాము సడన్ గా లాగేసరికి రేణుక ఒక్కసారిగా రాము మీద పడిపోయింది.
రాము తన మొహం మీద పెడుతున్న ముద్దుల ధాటికి తట్టుకుంటూ రేణుక కూడా రాముని వాటేసుకుని రాముకి అడ్డు చెప్పకుండా సహకరిస్తున్నది.
ఇద్దరూ పొద్దున్నే ఒకరిని ఒకరు గట్టిగా వాటేసుకుని ముద్దులు పెట్టుకుంటూ ఉండటంతో టెన్షన్స్ అన్నీ తీరిపోవడంతో ఇద్దరూ చాలా ఫ్రీగా ఉంటున్నారు.
అలా ఐదు నిముషాలు అయ్యేసరికి రాము తమ కాళ్ల దగ్గర ఉన్న దుప్పటి తీసుకుని కప్పుతున్నాడు.
రాము ఏం చేస్తున్నాడో అర్ధమయిన రేణుక అతని వైపు చూసి, “రాము…వద్దు రాము…సునీత మన కోసం ఎదురుచూస్తుంటుంది….ప్లీజ్ రాము,” అంటుంది.
కాని రేణుక చేతల్లో మాత్రం వ్యతిరేకత కనిపించడం లేదు.
రాము చిన్నగా దుప్పటిని ఇద్దరి మీద కప్పేసి రేణుకని దగ్గరకు లాక్కుని గట్టిగా వాటేసుకుని ఆమె మెడ ఒంపులో తల దూర్చి పెదవులతో ముద్దు పెట్టుకుంటూ, నాలుకతో నాకుతున్నాడు.
రేణుక కూడా మత్తుగా మూలుగుతూ రాముని గట్టిగా వాటేసుకున్నది.
అంతలో సడన్ గా తలుపు తీసుకుని సునీత, “రాము….రేణుక వచ్చిందా….” అని అడగబోయిన ఆమె బెడ్ మీద వాళ్ళిద్దరినీ చూసి వెంటనే బయటకు వెళ్ళి తలుపు వేసింది.
సునీత తమని అలా చూసే సరికి రేణుక చాలా సిగ్గు పడిపోయింది.
వెంటనే రేణుక, రాము ఇద్దరూ బెడ్ దిగారు….రేణుక తన ఒంటి మీద బట్టలు సరి చేసుకుని బయటకు వచ్చింది.
రాము ఫ్రెష్ అవడానికి బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్లాడు.
సునీత ఏమంటుందో అని భయపడుతూ బెడ్ రూమ్ లోనుండి బయటకు వచ్చింది రేణుక.
No comments:
Post a Comment