మాలతీ టీచర్ Malathi Teacher 1 సింధు చేయి పట్టుకొని స్కూల్ ఆవరణ లో కాలు పెట్టాను.సీతాకోకచిలుకల్లా చిన్న పిల్లలతో,వాళ్ళ పేరంట్స్ తో చాలా హడావిడి గా ఉంది బడి.సింధు క్లాస్ టీచర్ గురించి వాకబు చేసుకుంటూ,స్టాఫ్ రూం లొకి వెళ్ళాను.40 ఏళ్ళ ఒకతని సింధు చూపించింది.
“నమస్కారం సార్!!!నా పేరు శివా, 4C లో చదువుతున్న సింఢు బాబాయిని”
“నమస్తే….సింధు తల్లిదండ్రులు రాలేదా????”
“లేదు సార్…అన్నయ్య ఎప్పుడూ టూర్స్ లో ఉంటారు”
“వెరీ బాడ్.ఈ సారి తప్పకుండా రమ్మని చెప్పమనండి”.సింధు చదువు గురుంచి ఆతన్ని అడిగాను
“పాప బాగానే చదువుతాది,పోతే కొంచం ఇంగ్లీష్ వీక్.ఒక్కసారి ఇంగ్లీష్ టీచర్ ను కలసి వెళ్ళండి” అంటూ తను ఇంకొక పేరంట్ తో ఏదొ చెప్పడానికి అటు తిరిగాడు.
“మీ ఇంగ్లీష్ టీచర్ ఎవరు” అని సింధు ను అడిగాను.
“చాలా మంచి మిస్…నేను చూపిస్తా పద బాబాయ్”అంది సింధు.
దూరంగా వేప చెట్టు వైపు చుపిస్తూ”అదిగో మా మిస్”అంటూ సింధు అటు వైపు పరుగెత్తింది.
సింధు చూపించిన వైపు చూశాను.పసుపు చీరలొ ఒక అమ్మాయి చాలా బిజి గా ఎవరితోనో మాట్లాడుతోంది.దగ్గరకు వెళ్ళిన నన్ను.సింధు ను చూసి తను చిరు నవ్వుతో “ఒక్క నిమిషం ప్లీజ్” అంది.
వాళ్ళు మాట్లాడి వెళ్ళిపోయక “హుమ్మ్…చెప్పండి మీరు సింధు కు ఏమవుతారు?” అదే చిరు నవ్వు తో ఆమె అడిగింది.
“నేను సింధు కు బాబాయ్ ని,వాళ్ళ నాన్న గారు రాలేకపోయారు అందుకే నేను వచ్చాను.సింధు చదువు ఎలా ఉంది మేడం?”అని అడిగాను.
“నో ప్రాబ్లెం…..తను చక్కటి పిల్ల.బాగా చదువుతాది”
“కొంచం ఇంగ్లీష్ తడబడుతున్నట్టు నా అనుమానం”అన్నాను.
“అదేమి పెద్ద సమస్య కాదు,మెల్లి మెల్లి గా తనే పికప్ అవుతాది…నేను చూసుకుంటాను”నవ్వుతు ఆంటున్న తనను పరిశీలనగా చూశాను.వయస్సు సుమారు 35 ఉండొచ్చు.
తెల్లగా,మంచి ముఖవర్చస్సు తో,నాజూకుగా,మితమైన మేకప్,దట్టమైన తల వెంట్రుకలు ,సంపెంగి లాంటి ముక్కు,పై పెదవి మీద నల్లటి చిన్న పుట్టుమచ్చ,ఆకర్షించే కళ్ళు,పద్దతి గా ఒంటి నిండా చీర చుట్టుకొని చక్క గా ఉంది.కొంచ సేపు అవి ఇవి మాట్లాడి,ఆఖరిగా”సింధు తల్లిదండ్రులు చాలా బిజి మేడం.అందుకని తన చదువు విషయం నేనే చూసుకుంటుంటాను.సింధు ప్రోగ్రెస్ గురించి మిమ్మల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంటాను,మీకు అభ్యంతరం లేక పోతె మీ ఫోన్ నంబరు ఇవ్వగలరా?” అని అడిగాను.
“ఒకే….నొ ప్రాబ్లం”అంటూ తన నెంబరు ఇచ్చింది.
తన దగ్గర సేలవు తీసుకొని కొంచం దూరం వచ్చిన తర్వాత వెనకకు తిరిగి చూశాను.తను ఇంకొక పేరంట్స్ తో మాట్లాడుతోంది.ఎవరినైనా మళ్ళీ మళ్ళీ వెనకకు తిరిగి చూడాలనిపించే అందం,అవయవ సంపద తనది.
ఇంటికి వచ్చిన దగ్గర నుంచి మాలతి టీచర్ జ్ఞాపకాలే!!!!!
రాత్రి పడుకున్నప్పుడు మళ్ళీ మాలతి టీచర్ జ్ఞాపకాలు…నిద్ర పట్టడం లేదు.ఇంకొకసారి ఆమెను కలవాలనిపించింది.తెల్లవారు ఝామున ఎప్పుడో నిద్రపట్టింది.
********************************************************
మరుసటి రోజు పెందలాడే లేచి,సింధు లంచ్ బాక్స్ సర్దుతున్న వదిన తో “వదినా! సింధు ను ఈ రోజు కూడా స్కూల్ డ్రాప్ చేస్తాను”అంటున్న నన్ను హేళనగా చూస్తూ “నీవెప్పుడు లేటుగా కదా ఆఫీస్ వెళతావు”అంది వదిన.
“ఈ రోజు చాలా పని ఉంది వదినా”అంటూ సింధు ను తీసుకొని బైక్ లో స్కూల్ కు వెళ్ళాను.
స్కూల్ గేట్ దగ్గర సింధు బైక్ దిగి”బాయ్….బాబాయ్”అంటూ లోపలికి వెళ్ళపోయింది.
“ఆగరా బంగారం,నిన్ను మీ క్లాస్ దగ్గర దేపెట్టి వెళతాను”అంటూ సింధు చేయి పట్టుకుని లోపలికి వెళుతున్నానే కాని,నా కళ్ళు మాలతిని వెతుకుతున్నాయి. కాని తను ఎక్కడా కనబడలేదు.సింధు ను క్లాస్ రూంలో వదలి ఉస్సూరు మంటూ తిరుగు ముఖం పట్టాను.అదిగో…అప్పుడు…మాలతి స్కూల్ గేట్ లోకి అడుగు పెడుతోంది.కూడా ఇద్దరు పిల్లలు,వాళ్లతో ఏదొ నవ్వుతూ మాట్లాడుకుంటూ వస్తొంది.
నన్ను చూడగానే నవ్వుతూ”హాయ్”అంది.నేనూ”హాయ్”చెప్పి బయటికి వచ్చి నా బైక్ స్టార్ట్ చేస్తూ వెనకకు తిరిగి చూశాను.
అబ్బా ఏమి అందం.పొడవైన జడ తన పూర్ణకుంభాలపై అటూ ఇటూ ఊగడం చూస్తుంటే నరాలు తిమ్మిరెక్కాయి.
వెంటనే జేబులోని మొబైల్ తీసి”గుడ్ మార్నింగ్ మేడం” అని మెసేజ్ పెట్టాను.
జవాబు రాలేదు.
సుమరు 11 గం..లకు మొబైల్ చూశాను.
“హూ ఆర్ యూ”అని మెసేజ్ ఉంది.
“నేను శివా…సింధు బాబాయ్ ని”మెసేజ్ పెట్టాను.
“ఒహ్…..గుడ్ మార్నింగ్” రిప్లయ్.
ఇలా రోజూ గుడ్ మార్నింగ్,గుడ్ ఈవెనింగ్ మెసేజ్ లతో పరిచయం పెరిగింది.మధ్య మధ్య లో సింధు చదువు గురించి విచారిస్తూ ఉండేవాడిని మాటల మధ్యలో తన భర్త ఒక బ్యాంక్ ఉద్యోగి.ఇద్దరు ఆడపిల్లలు.ఒకరు 6 వ తరగతి.ఒకరు 4 వ తరగతి.అని తెలిసింది.
చాలా హుందాగా,గౌరవంగా మట్లాడేది.మాటల్లో ఎప్పుడూ హద్దులు మీర లేదు తను.నేనూ అంతే.ఎప్పుడూ హద్దులు దాటే వాడిని కాను.కానీ..రాత్రుళ్ళు ….ఊహల్లో…..ఎప్పుడూ హద్దులు దాటుతూ ఉండేవాడిని.
ఒక రోజు సింధు ను స్కూల్ దేపెట్టి వస్తుంటే మాలతి కనబడింది.పలకరించి ఇంటికి రాగానే.
“గుడ్ ఈవెనింగ్” మెసేజ్ పెట్టాను.
వెంటనే”గుడ్ ఈవెనింగ్” జవాబు.
ఆనందంగా ఈ సారి ” యూ ఆర్ లుకింగ్ వెరి బ్యూటిఫుల్ ఇన్ దట్ బ్లూ శారి” అంటూ పెట్టాను.
జవాబు రాలేదు.తప్పుగా అనుకుందేమోనని నన్ను నేను తిట్టుకున్నాను.
మరునాడు ఉదయం “గుడ్ మార్నింగ్” మెసేజ్ పంపాను.
ఊహు……నో రిప్లై.
ఆఫీస్ లో పని చెయ్యబుధ్ధి పుట్టడం లేదు.మనసంతా ఒకో లా ఉంది.
ఒక్కసారి ఫోన్ చెద్దామాని అనిపించింది.చెయ్యడానికి కొంచం బెరుకు గా అనిపించింది.రాత్రి మళ్ళీ””గుడ్ ఈవెనింగ్” మెసేజ్ పెట్టాను.
జవాబు శూన్యం.
నిద్రపట్టడం లేదు.రాత్రి 11.బుర్రంతా మాలతి ఆలోచనలతో వేడెక్కుతోంది.మళ్ళీ మెసేజ్ పెడదామా అని నా మనస్సు పీకుతోంది.ఇంత రాత్రి మెసేజ్ పెడితే మళ్ళీ ఏమి అనర్ధాలు వస్తాయో అనుకుంటూ,సరే……ఏదైతే అది అయ్యింది లే అని
“సారీ మేడం” మెసేజ్ పంపాను.20 నిం.,ల తర్వాత మెసేజ్ వచ్చింది.అంతే ఒక్క ఉదుటున ఫొన్ అందుకున్నాను.
“గుడ్ నైట్” పంపింది.
ప్రొద్దున్నే గుడ్మార్నింగ్ మెసేజ్ పెట్టాను.జవాబు వచ్చింది.మనసు కుదుటపడింది. సింధు ను తీసుకుని స్కూల్ వెళ్ళాను.మాలతి కనబడింది.ఈ సారి తనే నవ్వుతూ హలో చెప్పింది.చక్కటి పలువరుస,ఎర్రటి పెదాలు.లేతాకు పచ్చ చీరలో సమ్మోహనంగా ఉంది.రెండు నిమిషాలు మాట్లాడి,బయటకు వచ్చి బైక్ స్టార్ట్ చేస్తూ వెనకకు తిరిగి చూశాను.రెండవ అంతస్తు పైకి వెళుతూ నేను తనను చూడడం గమనించి మొహం గబుక్కున త్రిప్పుకుంది.మనసు లో నవ్వుకుంటూ ఆఫీస్ బయలుదేరాను.లంచ్ అవర్ లో మెసేజ్ పెట్టాను.
“గుడ్ ఆఫ్టర్ నూన్ మేడం”
“గుడ్ ఆఫ్టర్ నూన్ శివా”
“థేంక్స్ మేడం”
“భోజనం అయ్యిందా???”
“ఇంకా లేదు,ఇకమీదటే…మీరూ?????”
“తింటూ మీకు మెసేజ్ పెడుతున్నాను”
“ఏంటి వంట?
“పచ్చిపులుసు,దొండకాయ వేపుడు”
“ఓహ్ నైస్….నాకూ ఆకలి వేస్తోంది”
“హహ్…హహ్…హా”
“నాకు పచ్చిపులుసు లేదా????”
“రండి షేర్ చేసుకుందాం”
“ఓహ్….థాంక్స్.ఈ మాటాకే నా కడుపు నిండి పోయింది”
ఇలా కొంచంసేపు మెసేజ్ లు పంచుకుని ఎవరి పనుల్లో వారు పడిపోయాం.రాత్రి మళ్ళీ మాలతి జ్ఞాపకాలే.రెండవ అంతస్తు నుండి తను చూసిన చూపులు నాకు నిద్రలేకుండా చేస్తోంది.రాత్రి పదిన్నర అయ్యింది.నిద్ర రావడం లేదు.ఏదో అలజడి.జంకుతూ మెసేజ్ పెట్టాను.
“గుడ్ నైట్ మేడం”
కొంచంసేపట్లో జవాబు.
“ఈ సమయం లో గుడ్ నైట్ ?ఇంకా నిద్రపోలెదా?”
“లేదు.నిద్ర రావడం లేదు మేడం”
“ఏం”
” ఏమో??మీరు పడుకోలేదా???”
“లేదు…..పరీక్ష పేపర్లు దిద్దుతున్నాను”.
“నేను డిస్టర్బ్ చేస్తున్నానా?”
“నో ప్రాబ్లం, అయిపోవచ్చింది”
“హుం…దెన్”
“మీరే చెప్పాలి..శివా!”“ఏమి చెప్పమంటారు?”
” ఈ మధ్య తరచూ సింధుని స్కూల్ కు తీసుకువస్తున్నట్టున్నారు”
“అవునండీ”
“దేనికి?వచ్చీ వెళ్ళే పేరంట్స్ ను సైట్ కొట్టడానికా?”
“అయ్యో!! అన్యాయమయిన అపనింద”
“మ్మ్……”
“నిజంగా చెప్పాలంటే, కారణం… మీరే”
“వాట్….నేనా?”
“మిమ్మలను చూడడానికి వస్తుంటాను”
“నన్నా???ఎందుకని?????”
“తెలీదు…..అస్తమానూ మిమ్మల్ని చూడాలనిపిస్తుంది…అందుకే ఈ మధ్య నా రాక ఎక్కువైంది”
అంతే, చాలా సేపుదాక జవాబు రాలేదు.
“సారి…”మెసేజ్ పెట్టాను.
జవాబు రాలేదు.టైం పన్నెండు అయ్యింది.కొంత సమయానికి
“గుడ్ నైట్” మెసేజ్ వచ్చింది.
“కోపమొచ్చిందా మేడం?”
“నో……మీమీద నాకెందుకు కోపం?”
“మ్మ్…..”
“ఓకే……నాకు నిద్రవస్తోంది…గుడ్ నైట్”
“ఓకే…..స్లీప్ వెల్..గుడ్ నైట్”
ఇలా, నాకు మాలతి కు మధ్య స్నేహం మెల్లి మెల్లి గా చిగురించడం మొదలైంది.ఒక రోజు తనకు ఏదో పుస్తకం కావాలని చెప్పింది.రెండు రోజులు కష్టపడి ఒక దుకాణం లో సంపాదించాను.స్కూలు సెలవుల వలన తన ఇంటికి వెళ్ళాను.హాల్ లో తన ఇద్దరు పిల్లలు చదువుకుంటున్నారు.నన్ను చూడగానే మాలతి చిరునవ్వుతో ఆహ్వానించి సోఫా చూపించింది కూర్చోమన్నట్టు.తనను మొట్టమొదటి సారిగా నైటిలో చూస్తున్నాను..తన దేహానికి తగ్గట్టు బ్రౌన్ రంగు నైటి లో చక్కగా ఉంది.నైటీ కొంచం బిగుతుగా ఉండడం వల్ల కొట్టొచ్చే అందాలను నిర్ఘాంతపోయి చూస్తున్నాను. ఇంతకాలం చీరలో పైట వెనకాల దాకున్న అందాలు, బిర్రు గా నిటారు గా నైటీలోంచి,నన్నూ ఇబ్బంది పెడుతున్నాయి.కంటితో తినేస్తున్నాను.నాలో ఏదో నరం జివ్వు మంటోంది.కాఫీ కోసం తను కిచెన్ లోకి వెళుతున్నప్పుడు వెనుక అందాలు బరువుగా,లయబద్దంగా ఊగుతూ కవ్విస్తున్నాయి.”కాఫీ”అన్న పిలుపుతో ఈ లోకంలోకి వచ్చాను.కాఫి ఇచ్చి పక్కన కూర్చుని మాటలు మొదలుపెట్టింది.ఈ మధ్య తను ఏకవచనం లో మాట్లాడ్దం గమనించాను.బహుశా నేను తనకంటే 10 ఏళ్ళు చిన్నవాడినవడం వల్ల కావచ్చు.మాటల్లో అప్పుడప్పుడు నా కళ్ళు తన బిరుసైన రొమ్ములు మీదకు వెళుతున్నాయి. వాటి మీద దర్జాగా ఉన్న మంగళసూత్రం,గర్వంతో నన్ను సవాలు చేస్తోంది..కళ్ళను అదుపు లో పెట్టుకోలేక పోతున్నాను.తనను ఏదో కలవర పెట్టినట్టు, మాట్లాడుతూ మాట్లాడుతూ బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళి 2 నిం.,ల్లో మెడచుట్టూ తన రొమ్ములు కనబడకుండా తువ్వాలు వేసుకొని వచ్చి మళ్ళీ మామూలుగా మాట్లాడుతోంది. నేను అపరాధ భావంతో అన్యమనస్కంగా మాటలు చాలించి ఇంటికి వచ్చాను.
రాత్రి నిద్ర కరువయ్యింది.గుండ్రటి రొమ్ములు,ఎత్తైన పిరుదులే గుర్తుకు వస్తున్నాయి.లుంగీలో నా అంగం గట్టిపడుతూ పోరుపెడుతోంది.
No comments:
Post a Comment