ఆమె క థ …
రాజు టిఫిన్ చేస్తున్నటైమ్ లో రంగారావు నాంపల్లి స్టేషన్ లో ట్రెయిన్ దిగాడు. అతని వెనకే కృష్ణవేణి…
ఆటో లో ఎక్కి హిందీలో ఏదో చెప్పాడు రంగారావు . ఆటో కదిలింది…
అతని కథ PART 4→
జీవితం మీద తీవ్ర అసంతృప్తితో ఉన్న వ్యక్తులు చాలా డేరింగ్ నిర్ణయాలు తీసుకుంటారు… కృష్ణవేణి నిన్న అలాంటి నిర్ణయమే తీసుకుంది… దాని ఫలితంగానే హైద రాబాద్ వచ్చింది…
ఒక ప్పుడు బాగా బతికి, చెడిన కుటుంబం ఆమెది. పేకాటలో సర్వం పోగొట్టేసిన తండ్రి జీవితంతో ఇప్పుడు గుండె జబ్బు ఆడు కొంటోంది. ఇంజనీరింగ్ లో చేర్చక పోతే చస్తానని ఎమ్సెట్ లో ర్యాంకు వచ్చిన తమ్ముడు మొండికేస్తున్నాడు… పెళ్లి చేసుకుంటానని మాట ఇచ్చి, ఆమె అణువణువూ దోచే సుకున్న రమేష్ చెప్పాపెట్టకుండా అమెరి కా చెక్కేశాడు…
దిక్కుతోచని స్థితిలో దూరపు చుట్టం రంగారావు బాబాయి వచ్చాడు… నెలకు పాతిక వేలు ఇప్పిస్తాను… అడ్వాన్సుగా యాభై వేలు ఇదిగో.. అన్నాడు… మారు మాటాడకుండా వప్పేసుకుని బయల్దేరింది…
ఆటో ఓ హోటల్ ముందు ఆగింది… ఏసీ రూము తీసుకున్నాడు రంగారావు… ఈ అమ్మాయిని అతను నర్సింగరావు కంపనీలో
అప్పగించాలి… క మీషన్ పాతికవేలు వస్తాయి… మరో ఐదు వేలు నెల నె లా ఆ అమ్మాయి తరపున అతడికి అందుతాయి… రాష్ట్రం అంతా గాలించి అందమైన యువతుల్ని వ్యభిచారంలోకి దించడం అతని వృత్తి…
లక్కీగా దొరికిందీ పిల్ల… ఏదో చుట్టం చూపుగా పదిహేనేళ్ల తర్వాత, నిన్న వాళ్ళింటి కి వెళ్ళాడు. కృష్ణవేణి అందం చూసి స్టన్ అయ్యాడు… ఈ పిల్లను తీసుకెళితే నర్సింగు గంతేస్తాడనిపించింది….
వాళ్లింటి పరిస్థితులు తెలుసుకున్నాక మంచిగా మాట్లాడుతూ పావులు కది పాడు… ఈజీ గానే పనయిపోయింది…
నిజానికి ట్రెయిన్ ది గ గానే కృష్ణవేణిని నేరుగా నర్సింగ రావు దగ్గరకు తీసుకెళ్లి అప్పగించాలి… కొత్త పిట్టని తెస్తున్నానని నిన్న ఫోన్ చేసి చెప్పాడు కూడా… కానీ కృష్ణవేణిని చూస్తున్న కొద్దీ అతని మనసు వివశ మవుతోంది…
అతని మనసలా గతి తప్పడం వల్లే నర్సింగరావు కంపెనీలో ఉండాల్సిన కృష్ణవేణి రాజేశ్వరి దగ్గరకు చేరింది… అక్కడ ఆమెకు రాజు పరిచయమయ్యాడు…
జాంపండులాగుంది పిల్ల… రుచి చూడకుండా అప్పగించాలంటే మన సొప్పలేదు… తనకంటే ముఫ్ఫై రెండేళ్లు చిన్నది… బీరకాయ పీచు సంబంధ మే అయినా కూతురు వరస… అయినా, పాతికేళ్ళుగా దళారీగా బతుకుతున్న రంగారావుకు వయసు తేడాలూ, బంధుత్వాలూ పెద్ద లెక్కలోవి కాదు…
‘ఇక్కడికి వచ్చామేంటి బాబాయ్… ‘ అంది కృష్ణవేణి గదంతా తిరిగి చూస్తూ
ఇయ్యాళ మంగళ వారం… రేపెళ్లాంలే… ముందు నువ్వెళ్ళి స్నానం చేసిరా.. నేనలా కిందికెళ్లి టిఫిన్ తీసుకొస్తా’ అని బయట కొచ్చి, గదికి తాళం వేసి కింద రోడ్డు మీది కొచ్చాడు…
ఈ మధ్య నాలుగైదేళ్ల నుంచీ రంగారావు కు ఆకోరిక తగ్గింది.. నరాలు సహకరించడం లేదు… నిప్పు రాజుకోవడం లేదు… కానీ నిన్న ఈ పిల్లని చూసినప్పటి నుంచీ మనసు అదోలా అవుతోంది..
కుందనపు బొమ్మలాగుంటుంది కృష్ణవేణి… ఐదున్నరడుగుల పొడవు… నిండైన విగ్రహం… జాకెట్ లోంచి బిగుతుగా తన్నుకొస్తున్న రొమ్ములు… నున్నగా, ఫ్లాట్ గా ఉన్న పొట్ట… విశాలమైన మొత్త… తీర్చి దిద్దినట్టు గుండ్రంగా, ఫర్మ్ గా ఉన్న పిరుదులు… పొడవాటి కాళ్ళు… వీటన్నిట్నీ మించి కసెక్కించే కళ్లు.. ఎర్రటి పెదవులు…
నేరుగా మెడికల్ షాపు కెళ్లాడు.. నాలుగు వయాగ్రా టాబ్లెట్లు కొని, పక్కనున్న హోటల్లో కప్పు టీ తాగుతూ, ఓ టాబ్లెట్ వేసుకున్నాడు… రెండు దోశెలు పార్సిల్ కట్టించుకుని రూముకు బయల్దేరాడు.
గెస్టు హౌసుకు తీసుకెళతానన్న రంగారావు బాబాయ్ తనను ఈ హోటల్ కి ఎందుకు తీసుకొచ్చాడో ఊహించడానికి ప్రయత్నిస్తూ స్నానించింది. కృష్ణవేణి… అతని కళ్ళుతన వంటి మీద ఎక్కడెక్కడో తారట్లాడుతున్న విషయం ఆమె నిన్నే గ మనించింది… రాత్రి ట్రెయిన్ లో చాలా సార్లు కావాలని తనని తాకాడు… సందేహం లేదు.. నా మీద కన్నేశాడు… అని కన్ ఫర్మ్ చేసుకుంది కృష్ణవేణి…
అన్నీ తెలిసే వచ్చాను… నిండా మునిగాక ఇప్పుడు చలెందుకు…. అని సర్ది చెప్పుకుంది… తన వంటి మీద మగాడి చెయ్యి పడి నాలుగు
నెల్లవుతోంది… కోరికల్ని తొక్కిపట్టుకుంటూ వచ్చింది ఇంత కాలం…
పచ్చటి పాల ముంతల్లా గున్న రొమ్ముల చివర ముచ్చికలు బిరుసెక్కాయి… దట్టంగా ఉన్న ఆతుల మధ్యత్రి కోణంలో చిన్న దురద లాంటిది మొదలయింది… ఓ సారక్కడ నిమురుకుంది… జల్లు మంది వళ్ళు… చెప్పొద్దూ, నాకు కాస్త దూల ఎక్కువే… ఓ రకంగా నేనీ నిర్ణయం తీసుకోవడంలో ఆ దూల కూడా కొంత ప్రభావం చూ పిందే మో!… అనుకుంది.
ర మేష్ రాడ్డు… ఎని మిదంగుళాలుంటుందది… నిండుగా దూరిపోయి. అణ గబెట్టి పోట్లేస్తుంటే… అబ్బా… సమ్మగా ఉండేది…
ఈ వయసులో రంగారావు అంత బాగా చేస్తాడా? ఆ.. అంతగా కాక పోతే నోరక్కడ పెట్టించుకుంటే సరిపోతుంది.. అనుకుని సన్నగా నవ్వుతూ టవల్ చుట్టుకుని బయటి కొచ్చింది. ఏసీ ముందు నిలబడి వొళ్లు తుడుచుకుంటూ పక్కనే ఉన్న అద్దంలో చూసుకుంది…
తనకు తానే ముద్దోచ్చేంత అందంగా ఉంది… సళ్ళు నిటారుగా నిలబడి ఉన్నాయి… నడుము సన్నబడి, విశాలంగా వంపుతిరిగి, భారీగా ఉన్న పిరుదుల్లో కలిసిపోయింది… ఒకదాని కొకటి ఒరుకుంటున్న తొడల మధ్య పూకు ట్రయాంగిల్…
లంగా వేసుకుని, జాకెట్ తొడుక్కుంది.. టవల్ ని ఎద మీదేసుకుని తల చిక్కు తీసుకుంటూ అద్దం ముందు కూర్చుంటుండగా తలుపు తీసుకుని రంగారావు లోపలి కొచ్చాడు…
జాకెట్ కీ, లంగాకీ మధ్య పచ్చగా మెరిసిపోతూన్న నడుము మీద రంగారావు కళ్లు చిక్కుకు పోయాయి… పార్సిల్ టీ పాయ్ మీద పెట్టి, అలా
వెనగ్గా వెళ్లి వాటేసుకుందామన్నంత కసి కలిగింది… త మాయించుకున్నాడు… అరచి అల్లరి చేస్తుందేమో.. మెల్లిగా దార్లో పెట్టు కోవాలి…
‘పాపా.. దోశె తెచ్చాను.. నువ్వు తినెయ్, ఈ లోపల నేను రెడీ అవుతాను ‘ అని స్నానానికి వెళ్లాడు.
రంగారావు వొచ్చేదాకా అలాగే కూర్చుండి పోయింది కృష్ణవేణి.. ఇద్ద రూ మౌనం గా టిఫిన్ తినేశారు…
పార్సిల్ కట్టిన పేపర్లు తీసి చెత్తబుట్టలో వేసి, వాష్ బేసిన్ లో చేతులు కడుక్కొచ్చింది.. ‘బాబాయ్.. అక్కడ ఇబ్బంది ఉండదుగా… ‘అంది మాటలు కలపడం కోసం..
‘ఛ… నర్సింగు చాలా మంచోడు… నాకు ఫ్రెండు… అమ్మాయిల్ని చానా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటాడు… నా క్యాండేట్ వి కదా… నేను జాగ్రత్తలు చెబుతాలే… కాక పోతే నీ జాగ్రత్తల్లో నువ్వుండాలి ‘ అన్నాడు
‘ కాండో ముల్లే కుండా ఎవుణ్ణి దగ్గరకు రానీకూడదు… అసలే మంచి రోజులు కాదు… నీ దగ్గరకొచ్చిన ప్రతోడూ.. మళ్ళీ నువ్వే కావాలని కలవరించేలాగా చేసుకోవాలి… ‘ అన్నాడు కాస్త వెకిలిగా నవ్వుతూ…
‘అసలు నేను వాళ్లకు నచ్చుతానో లేదో… ‘
No comments:
Post a Comment